Aktywny styl życia może mieć wpływ na objawy HD
Więcej powodów do aktywności: bierny styl życia może przyczynić się do wcześniejszego wystąpienia objawów HD.
Wszyscy wiemy, że ćwiczenia i aktywność są dobre dla każdego, niezależnie od tego, czy jest zagrożony rozwojem HD. Nowe badanie aktywności życiowych u osób z mutacją HD sugeruje, że pozostanie aktywnym jest jeszcze ważniejsze w HD, a bierne nawyki – szczególnie w latach nastoletnich – mogą być jednym z czynników powodujących wcześniejsze wystąpienie objawów HD.
Geny, środowisko i aktywność
Objawy HD zwykle pojawiają się u osób w wieku 30-40 lat i w pewnym stopniu zależy to od długości nieprawidłowego powtórzenia CAG w genie HD. Im dłuższe jest to powtórzenie, tym wcześniej zwykle pojawiają się objawy. Jednak czas wystąpienia objawów różni się między osobami. Istnieją dowody na to, że około 40% tej zmienności wynika z innych czynników genetycznych, a około 60% z nieznanych wpływów w życiu lub otoczeniu danej osoby – które naukowcy określają jako czynniki środowiskowe.
Istnieją dowody z badań, że czynniki środowiskowe, takie jak edukacja, zajęcia rekreacyjne i zawód, wpływają na inne zaburzenia neurologiczne, jak choroba Alzheimera i choroba Parkinsona. A w badaniach na zwierzętach z wykorzystaniem myszy z HD wykazano, że 'wzbogacenie środowiskowe’ – zapewnienie myszom bardziej stymulującego otoczenia – opóźnia początek i spowalnia postęp choroby.
Czy mogłoby to dotyczyć również ludzi? Grupa naukowców z Australii i Nowej Zelandii postanowiła to sprawdzić.
Grupa zrekrutowała 154 dorosłych ochotników z objawami HD. Znane były ich liczby powtórzeń CAG. Każdy wypełnił kwestionariusz dotyczący swoich zajęć rekreacyjnych w różnym wieku, wszystkie przed pojawieniem się objawów HD. Aktywności te podzielono na fizyczne (jak chodzenie, bieganie czy ogrodnictwo), intelektualne (jak czytanie, rysowanie czy gry planszowe) i bierne (jak słuchanie muzyki, oglądanie TV czy rozmowy telefoniczne).
Uczestnicy byli również przepytywani, często z członkiem rodziny. Ten sam badacz przeprowadzał wszystkie wywiady i nie znał liczby powtórzeń CAG u uczestników.
Jakie były ich wyniki?
Po pierwsze, potwierdzili to, co już wiemy – że wiek wystąpienia objawów HD jest średnio wcześniejszy u osób z dłuższymi powtórzeniami CAG. Odpowiadało to za około połowę zmienności w wieku wystąpienia objawów.
„Wiek wystąpienia objawów HD był wcześniejszy u osób, które spędzały więcej czasu na biernych czynnościach”
A oto nowa informacja: wiek wystąpienia objawów HD był wcześniejszy u ochotników, którzy spędzali więcej czasu na biernych czynnościach. Nie miało znaczenia, czy były to czynności rekreacyjne, pozarekreacyjne czy ich kombinacja. Co ciekawe, aktywności intelektualne i fizyczne nie wykazały istotnego wpływu na wiek wystąpienia objawów HD. Średni poziom bierności danej osoby w ciągu życia wydawał się też być całkiem dobrym predyktorem wystąpienia objawów.
Następnie sprawdzili, czy czas aktywności miał wpływ na wiek wystąpienia objawów. Najlepszym predyktorem okazały się bierne nawyki w wieku nastoletnim. Innymi słowy, aktywność w latach nastoletnich ma potencjalnie największy wpływ na wiek wystąpienia objawów HD.
Na koniec zastanawiali się, czy liczba powtórzeń CAG u danej osoby może być bezpośrednio związana z poziomem jej bierności. Okazało się, że tak jest. Innymi słowy, możliwe, że dłuższe powtórzenia CAG sprawiają, że ludzie zachowują się biernie, co następnie wpływa na moment wystąpienia objawów.
Jakie wyciągnęli wnioski?
Bierne zachowanie samo w sobie może być subtelnym wczesnym objawem HD. A w rodzinach, gdzie rodzic ma wczesne objawy HD, środowisko domowe może zachęcać do biernego zachowania innych członków rodziny.
Ogólnie badacze obliczyli, że bierne, a nie aktywne zachowanie powodowało różnicę około 4,6 lat w wieku wystąpienia objawów – to maksimum, które można by 'cofnąć’, jeśli aktywny styl życia zapobiega efektowi biernego zachowania. Najlepszym czasem na maksymalizację tego wpływu byłyby lata nastoletnie. Badania takie jak PREDICT-HD wykazały podobne wyniki u młodych osób zagrożonych HD, które nie mają wyraźnych objawów.
Czy są problemy z tym badaniem?
Tak. To dość mała liczba uczestników, a to, czy aktywność została sklasyfikowana jako fizyczna, intelektualna czy bierna, zależy od oceny badacza. Co więcej, bierny styl życia może po prostu sprawiać, że istniejące objawy są bardziej widoczne, zamiast być ich pierwotną przyczyną. Osoby prowadzące aktywny tryb życia mogą mieć podobne objawy, ale mogą ich jeszcze nie zauważać.
Podsumowanie
Bycie fizycznie i umysłowo aktywnym w życiu jest dobre dla każdego, a szczególnie dla osób zagrożonych rozwojem HD, ponieważ może wpływać na wystąpienie objawów. Prawdopodobnie najlepiej jest rozpocząć te aktywne nawyki życiowe wcześnie, nie tylko po to, by je utrzymać, ale także by wykorzystać to krytyczne okno możliwości, które wydaje się istnieć w HD. Szczegółowe badania nad tym, czy ćwiczenia i aktywność są pomocne, muszą nastąpić i z pewnością nastąpią.
Dowiedz się więcej
Więcej informacji o naszej polityce ujawniania informacji znajdziesz w naszym FAQ…
