EuroBuzz News: Dzień 2
Wiadomości EuroBuzz: Dzień 2. Ed i Jeff relacjonują ze spotkania Europejskiej Sieci Choroby Huntingtona 2012 w Sztokholmie
Uwaga: Tłumaczenie automatyczne – możliwość wystąpienia błędów
W celu jak najszybszego rozpowszechnienia informacji o badaniach nad HD i aktualizacjach badań do jak największej liczby osób, niniejszy artykuł został automatycznie przetłumaczony przez sztuczną inteligencję i nie został jeszcze sprawdzony przez ludzkiego redaktora. Chociaż staramy się dostarczać dokładne i przystępne informacje, tłumaczenia AI mogą zawierać błędy gramatyczne, błędne interpretacje lub niejasne sformułowania.Aby uzyskać najbardziej wiarygodne informacje, zapoznaj się z oryginalną wersją angielską lub sprawdź później, aby uzyskać w pełni edytowane przez człowieka tłumaczenie. Jeśli zauważysz istotne problemy lub jeśli jesteś rodzimym użytkownikiem tego języka i chciałbyś pomóc w poprawie dokładnych tłumaczeń, skontaktuj się z nami pod adresem editors@hdbuzz.net.
Nasza druga codzienna relacja ze spotkania Europejskiej Sieci Choroby Huntingtona 2012 w Sztokholmie. Nagranie wideo z obu wieczornych sesji EuroBuzz będzie dostępne do obejrzenia na HDBuzz.net w przyszłym tygodniu.
Sobota, 15 września 2012
9:27 – Dzień dobry ze Sztokholmu i witamy w drugim dniu relacji HDBuzz ze spotkania Europejskiej Sieci Choroby Huntingtona
Autor zdjęcia: Claudio Catalli
9:27 – Jeff: Wow! Elena Cattaneo z Uniwersytetu w Mediolanie przypomina nam, że zwierzęta posiadają gen HD od 800 milionów lat. Nawet jeżowce mają bardzo podobny gen. Dlaczego? Co takiego ważnego robi ten gen? Aby spróbować zrozumieć, dlaczego gen HD jest tak ważny, prof. Cattaneo bada komórki myszy, które nie mają tego genu. Te komórki mają trudności z łączeniem się w większe struktury. Cattaneo przeprowadza naprawdę ciekawe eksperymenty – jej zespół zastępuje mysi gen HD genami HD z różnych innych gatunków. To podejście pomaga im zrozumieć historię ewolucyjną tego tajemniczego genu. Gdybyśmy lepiej rozumieli, co normalnie robi gen HD, moglibyśmy wymyślić lepsze pomysły na terapie.
9:32 – Ed: Elena Cattaneo (Mediolan, Włochy) informuje nas, że białko huntingtyny jest starożytne i występuje u wielu gatunków, ale fragment CAG jest stosunkowo nowy. Cattaneo bada rolę huntingtyny w rozwoju zarodków. Bardzo wczesne struktury mózgu nie mogą się formować bez huntingtyny.
10:20 – Jeff: Fred Saudou buduje maleńkie komory, które pozwalają mu izolować różne części komórek mózgowych myszy. Jest to bardzo pomocne w próbach zrozumienia, które aspekty funkcjonowania tych komórek są zmienione przez mutację powodującą HD.
10:22 – Ed: Saudou: Ważne substancje chemiczne są transportowane w komórkach w pęcherzykach. Enzym GAPDH dostarcza paliwa dla pęcherzyków – białko huntingtyny łączy dostawę energii z pęcherzykiem. To nowe i kluczowe wyjaśnienie funkcji huntingtyny. Huntingtyna łączy więc dostawę energii i transport niezbędnych substancji chemicznych. Może to wyjaśniać jeden ze sposobów, w jaki mutacja HD szkodzi komórkom.
10:28 – Ed: Lisa Ellerby (Novato, USA) przedstawia ważne przełomy w badaniach nad komórkami macierzystymi w chorobie Huntingtona. Indukowane pluripotencjalne komórki macierzyste (komórki IPS) to komórki macierzyste wytwarzane z próbek skóry pacjenta i mogą być przekształcane w inne typy komórek. „Za około dekadę” być może będziemy mogli używać komórek IPS do leczenia pacjentów z HD, ale obecnie są one przydatne do badania HD. Po wytworzeniu komórek macierzystych z próbek skóry pacjenta, mutację HD można skorygować w laboratorium. Po skorygowaniu mutacji HD w komórkach macierzystych pochodzących od pacjenta, nadal można je przekształcić w neurony. Ellerby jest częścią wieloośrodkowej współpracy mającej na celu rozwój i badanie komórek macierzystych IP, aby zrozumieć i potencjalnie leczyć HD.
10:51 – Ed: Leslie Thompson (Kalifornia, USA): wczesne wyniki konsorcjum komórek macierzystych pokazują, że komórki wyglądają i zachowują się jak prawdziwe neurony. Komórki macierzyste IPS mogą być wykorzystane do ujawnienia rzeczy o HD w ludzkich neuronach, których nie możemy badać w żaden inny sposób. Komórki macierzyste IPS mogą być również wykorzystane do identyfikacji nowych celów dla leków na chorobę Huntingtona i testowania leków na ludzkich komórkach.
11:41 – Ed: Bev Davidson (Iowa, USA) przedstawia aktualizację na temat terapii obniżających poziom huntingtyny lub 'wyciszania genów’ – najbardziej obiecującego podejścia do leczenia HD. Wyciszanie genów ma na celu 'wyłączenie’ nieprawidłowego genu HD, aby komórki nie wytwarzały szkodliwego białka huntingtyny. Leki obniżające poziom huntingtyny mogą być wykonane z DNA lub pokrewnej cząsteczki 'przekaźnikowej’, RNA. Obie są rozwijane i testowane. Była to długa droga od pomysłu obniżenia poziomu huntingtyny do miejsca, w którym jesteśmy teraz. Testy na komórkach, myszach, małpach… Myszy z HD, którym podano leki obniżające poziom huntingtyny, żyją dłużej i mają lepsze funkcje neurologiczne oraz mniejsze uszkodzenia neuronów. Widzieliśmy sukcesy u myszy z chorobą Huntingtona zarówno przy leczeniu opartym na RNA, jak i DNA obniżającym poziom huntingtyny. Davidson preferuje określenie 'obniżanie poziomu huntingtyny’ zamiast 'wyciszanie genów’, ponieważ nie chcemy pozbyć się całej huntingtyny. Jak słyszeliśmy wcześniej, huntingtyna jest ważna w komórkach, więc nie chcemy jej całkowicie stracić. Jedną z opcji jest wyłączenie tylko zmutowanego genu. Davidson leczyła 'normalne’ małpy rezus lekiem obniżającym poziom huntingtyny na bazie RNA wstrzykiwanym do mózgu. Leczenie RNA było bezpieczne i nie powodowało uszkodzeń komórek mózgowych, co mogło się zdarzyć. Leczenie RNA zmniejszyło poziom huntingtyny o około połowę. To mogłoby zrobić prawdziwą różnicę, gdyby osiągnięto to u pacjentów z HD. Leczenie obniżające poziom huntingtyny oparte na DNA zwane 'ASO’ rozprzestrzenia się bardziej w całym mózgu.
12:02 – Ed: Davidson mówi jednak, że jednym z problemów jest to, czy leczenie ASO może dotrzeć do 'jąder podstawy’ – głębokiej części dotkniętej wcześnie w HD. Wyciszenie tylko zmutowanej kopii genu jest znacznie trudniejsze, ale trwają nad tym prace. Moglibyśmy celować w powtórzenia CAG, aby próbować wyciszyć tylko zmutowany gen, ale wiele genów ma powtórzenia CAG, więc mogłoby to powodować problemy. 'Mikro RNA’ są dobre w wyciszaniu tylko zmutowanego genu, jednocześnie zmniejszając ryzyko niepożądanych efektów na inne geny. Niedawnym przełomem jest wyciszanie genów za pomocą 'jednoniciowego RNA’, które mogłoby łączyć najlepsze cechy obu podejść – DNA i RNA. Mamy 'wiele narzędzi w skrzynce narzędziowej’, jeśli chodzi o terapie obniżające poziom huntingtyny.
12:17 – Jeff: Beverly Davidson z Uniwersytetu Iowa opisuje pracę swojego laboratorium nad wyciszaniem genu HD u myszy modelowych. Laboratorium Bev wykazało, że mogą używać wirusów do dostarczania leków wyciszających do mózgu, co ma korzystne efekty. Laboratorium Davidson pracuje teraz nad dostarczaniem leków wyciszających do mózgów małp. Jest to znacznie trudniejsze, ponieważ mózgi małp są znacznie większe niż mózgi myszy i bliższe wyzwaniom, jakie stawiają ludzkie mózgi. Nowa praca w laboratorium Davidson koncentruje się również na opracowaniu sposobu dostarczania leków wyciszających tylko do komórek, które tego potrzebują. Gdybyśmy mogli dostarczać te leki tylko do chorych lub zestresowanych komórek, moglibyśmy potencjalnie zmniejszyć skutki uboczne.
13:00 – Jeff: Świetna poranna sesja! Zostańcie z nami, czeka nas więcej ekscytującej nauki później dzisiaj.
14:00 – Ed: I wracamy po lunchu, aby relacjonować popołudniowe sesje ze spotkania Europejskiej Sieci Choroby Huntingtona w Sztokholmie.
14:00 – Ed: Wybitna badaczka HD Gill Bates (Londyn, UK) przedstawia pracę nad fragmentami, na które rozpada się huntingtyna w komórkach. Huntingtyna jest cięta na różne fragmenty, z których każdy ma różne użyteczne lub szkodliwe właściwości. Białka takie jak huntingtyna mogą być również wytwarzane w różnych formach, jak układanie klocków Lego w różnych kolejnościach. Bates odkrywa, że u zwierząt z mutacją HD występują dziwne formy huntingtyny, gdzie bloki 1 i 2 białka nie są połączone ze sobą (te bloki nazywane są 'eksonami’)
14:26 – Ed: Ellen Nollen (Groningen, Holandia) pracuje nad chorobą Parkinsona, gdzie nieprawidłowe skupiska białka powodują śmierć komórek mózgowych. Gromadzenie się nieprawidłowych skupisk białka nazywane jest agregacją i jest obserwowane w wielu chorobach, w tym w chorobie Huntingtona. W chorobie Parkinsona skupiska są zbudowane z białka alfa-synukleiny. (W HD są zbudowane z białka huntingtyny). Nollen mówi, że pomoc komórkom w radzeniu sobie z nieprawidłowym gromadzeniem się białek mogłaby być użyteczna w różnych zwyrodnieniowych chorobach mózgu, takich jak Parkinson i HD. Nollen bada gromadzenie się alfa-synukleiny w robaku zwanym 'C. elegans’ – popularnym robakiem wśród naukowców, ponieważ szybko się rozmnaża! Wyłączając geny jeden po drugim, znaleźli kilka, które zapobiegały gromadzeniu się alfa-synukleiny. Wyłączenie jednego genu zwanego TDO zapobiegało gromadzeniu się białka i poprawiało ruch robaków. Co ciekawe, TDO jest spokrewniony z enzymem KMO, który jest już potencjalnym celem w chorobie Huntingtona. Wyłączenie genu TDO u robaków ze zmutowanym genem HD chroniło je przed niektórymi jego szkodliwymi efektami. TDO jest nowym tropem w badaniach nad leczeniem choroby Huntingtona – zawsze świetnie jest mieć nowy cel wchodzący do procesu badawczego.
14:49 – Jeff: Erich Wanker z Max Delbruck Center w Berlinie sugeruje, że istnieją powiązania między różnymi chorobami 'neurodegeneracyjnymi’ – w tym HD, chorobą Parkinsona i chorobą Alzheimera. Erich włożył wiele wysiłku w mapowanie tego, z jakimi innymi białkami zderza się białko HD podczas wykonywania swojej pracy w komórce. Pomaga to stworzyć 'mapę’ tego, co białko HD może robić. Podobne pytania zadawali inni badacze, w tym William Yang z UCLA, którego praca była niedawno omawiana przez HDBuzz. Zamiast skupiać się tylko na białku HD, grupa Wankera systematycznie mapuje wszystkie interakcje między białkami, które powodują szereg chorób mózgu. Wszystkie jego dane są udostępniane otwarcie, zachęcając innych badaczy do szukania swoich ulubionych partnerów białkowych.
14:51 – Ed: Erich Wanker (Berlin, Niemcy – W wymawia się jak V) mapuje, z jakimi innymi białkami zderza się huntingtyna w komórce. Erich tworzy 'neuronet’ – 'mapę’ tych interakcji.
15:00 – Ed: Nicholas Perentos (Cambridge, UK) mówi o niedawno opracowanym modelu owczym choroby Huntingtona. Owce mają duże mózgi, są inteligentne (mimo stereotypów) i łatwe w utrzymaniu – wszystko to jest bardzo przydatne w testowaniu terapii, takich jak wyciszanie genów. To wczesne dni dla owiec HD, ale dobrze się zapowiadają i są bardzo dokładnie badane.
„Leki obniżające poziom huntingtyny mogą być wykonane z DNA lub pokrewnej cząsteczki 'przekaźnikowej’, RNA. Obie są rozwijane i testowane.”
15:08 – Jeff: Spędzamy dużo czasu rozmawiając o myszach HD, ale Nicholas Perentos omawia niedawno opracowane owce HD! Dlaczego potrzebujemy owiec? Dlaczego na ziemi chcemy modelu owczego? Głównie dlatego, że mają duże mózgi, które anatomicznie są bardziej podobne do ludzkich mózgów niż mysie mózgi. To sprawia, że są przydatne do testowania terapii, które wymagają specjalnego dostarczania do mózgu, jak zastrzyk.
15:17 – Jeff: Robert Pacifici, główny naukowiec w CHDI, przedstawia powody do ekscytacji. CHDI i inne grupy ciężko pracują nad nowymi lekami, które są opracowywane specjalnie dla HD. Miejmy nadzieję, że będą one bardziej skuteczne niż leki testowane do tej pory w HD.
15:18 – Ed: Robert Pacifici (Fundacja CHDI, USA) przedstawia szeroko zakrojone wysiłki CHDI w rozwoju leków na chorobę Huntingtona. Pacifici zaskakuje publiczność, naśladując Clinta Eastwooda, rozmawiając z pustym krzesłem o rozwoju leków na HD.
15:22 – Jeff: Kim jest CHDI? To non-profitowa firma zajmująca się rozwojem leków. Są finansowani przez prywatną fundację, co oznacza, że nie muszą poświęcać czasu na zbieranie funduszy. Koncentrują się wyłącznie na HD. Działają jako firma „wirtualna” – 60 pełnoetatowych pracowników kieruje badaniami setek osób w akademickich i komercyjnych laboratoriach na całym świecie. Bycie organizacją non-profit jest ważne, według Pacificiego – „ponieważ nie mamy konkurentów, jeśli ktoś inny już nad czymś pracuje, możemy po prostu się z nim skontaktować i pomóc”. Badania obserwacyjne, takie jak PREDICT-HD i TRACK-HD są kluczowe, według Pacificiego. Jak mówi – „nie ma nic ważniejszego dla poszukiwacza leków niż obserwacja dokonana w populacji, którą chcesz leczyć”.
15:30 – Ed: Doug Macdonald z CHDI przedstawia przegląd prac CHDI nad obniżaniem poziomu huntingtyny. Dużo się dzieje i szybko zmierza w kierunku badań klinicznych. Sukcesy i dobre dane dotyczące bezpieczeństwa z kilku podejść – lek oparty na DNA wstrzykiwany do płynu mózgowo-rdzeniowego i lek RNA do mózgu. Techniki obniżania poziomu huntingtyny, które selektywnie tłumią zmutowaną kopię genu HD, są wśród podejść CHDI.
15:37 – Jeff: Naukowiec, który kieruje wysiłkami CHDI w celu obniżenia genu HD to Doug MacDonald. Kieruje projektami rozwoju nie 1, ale 7 różnych technologii, aby próbować zmniejszyć poziomy białka HD, które powoduje chorobę.
15:45 – Ed: Andrea Caricasole (Siena Biotech, Włochy) mówi o leku selisistat firmy Siena, który jest testowany w całej Europie – badanie PADDINGTON. Selisistat zmniejsza aktywność enzymu sirtuin-1 i ma na celu pomóc komórkom pozbyć się zmutowanego białka huntingtyny. Do zmutowanej huntingtyny dodawane są znaczniki 'acetylowe’, które informują komórkę, aby się jej pozbyła. Enzym sirtuin-1 działa, zmniejszając tę pożyteczną acetylację. Zatem hamowanie sirtuin-1 powinno być pomocne w HD. Badanie bezpieczeństwa selisistatu zostanie zakończone w ciągu najbliższych kilku tygodni.
15:58 – Ed: Chris Schmidt (Pfizer) mówi o hamowaniu PDE – które ma na celu poprawę sygnalizacji między komórkami w HD. PDE10 to enzym, który usuwa cząsteczki sygnalizacyjne z neuronów po tym, jak otrzymają sygnał od innego neuronu, więc hamowanie PDE10 powinno zwiększyć aktywność tych połączeń (nazywanych synapsami) – która jest mniej wydajna w HD. Pfizer opracował inhibitor PDE-10A, który dobrze sprawdza się w laboratorium. Inhibitor PDE10A ma chwytliwą nazwę PF-2,545,920. Pfizer i CHDI współpracują, żeby przetestować inhibitor PDE10A w kilku różnych modelach choroby Huntingtona. Leczenie PDE10A w neuronach z chorobą Huntingtona poprawia ich zachowanie elektryczne. Pfizer: zachęcające wczesne wyniki dla leku inhibitora PDE10A również w modelu myszy z HD. Następnie Pfizer zamierza przeprowadzić badanie obrazowania mózgu, żeby zmierzyć poziomy PDE10 u osób z HD, w przygotowaniu do badania klinicznego.
16:10 – Ed: Dwie rzeczy są tutaj szczególnie ekscytujące: (1) duże firmy farmaceutyczne inwestują w rozwój leków na HD i 2) jak szybko PDE rozwinęło się jako cel terapeutyczny.
16:12 – Ed: Następny jest Frank Gray z kolejnego giganta farmaceutycznego, GSK, mówiący o innym programie inhibitora PDE dla HD. GSK skupia się na PDE4, które również bierze udział w sygnalizacji w synapsach, połączeniu między neuronami. Lek GSK hamuje PDE4 i nazywa się GSK356278. Chwytliwie! Lek GSK pokazuje korzyści, gdy jest testowany na neuronach rosnących w naczyniu – poprawy w funkcjach ważnych dla uczenia się. GSK początkowo rozwija swój lek jako możliwe leczenie problemów poznawczych (myślenia) w chorobie Huntingtona. Lek inhibitor PDE4 został już przetestowany na ochotnikach. Następnie GSK będzie dążyć do badania klinicznego u pacjentów z HD. W przypadku każdego leku na mózg, skutki uboczne są możliwym problemem. Trzeba upewnić się, że lek jest bezpieczny i sprawia, że rzeczy są lepsze, a nie gorsze.
16:24 – Ed: Josef Priller (Berlin, Niemcy): apatia jest ogromnym problemem w HD – np. odmowa wyjścia z domu, wstania z łóżka czy socjalizacji, ale nie ma leków, które pomagają w apatii w chorobie Huntingtona. Lek o nazwie bupropion („Wellbutrin”) – który jest głównie przepisywany, aby pomóc ludziom rzucić palenie – jest testowany jako lek na apatię w HD. Badanie nazywa się Action-HD. Będzie wykorzystywać kliniczne i funkcjonalne miary MRI do oceny skuteczności.
16:37 – Ed: Julie Stout: Reach2HD to nazwa badania PBT2, leku redukującego miedź od Prana Biotech – Reach2HD teraz rekrutuje w USA i Australii.
16:39 – Jeff: Prana Biotechnology testuje lek nazywany PBT2 w badaniu we współpracy z Huntington Study Group – to badanie rekrutuje teraz!
16:40 – Ed: Co za napakowana sesja terapeutyczna! Słyszeliśmy też o badaniu Prequel (koenzym Q – jeszcze brak wyników) i przeglądzie badań nad Huntexil / Pridopidine.
17:55 – Ed: Matt Ellison relacjonuje sukces HDYO, Organizacji Młodzieży z Chorobą Huntingtona – młodzi ludzie zajmują stanowisko.
Dowiedz się więcej
Więcej informacji o naszej polityce ujawniania informacji znajdziesz w naszym FAQ…
